Za kierownicą autobusu (23) – MPK Kraśnik

infobus
18.05.2019 14:00
0 Komentarzy

Odwiedzamy kolejne, mniejsze przedsiębiorstwo komunikacji miejskiejw Polsce – MPK Kraśnik. O pracy kierowcy autobusu w tej firmie opowiedział namJacek.

InfoBus.pl: Początek – jak to się zaczęło? Jak zostałeśkierowcą autobusu?

Jacek: Już jako młody chłopak chciałem mieć do czynienia zczymś co wiąże się z motoryzacją. Do MPK Kraśnik przyszedłem jako uczeń, a pojakimś czasie zostałem mechanikiem i pracowałem na warsztacie. W latach 90-tychrazem z kolegą zostaliśmy przeniesieni na pogotowie techniczne i jeździliśmyprzerobionym Ikarusem 280 z MPK Lublin, którego skrócono o sekcję B i przebudowano na mobilnywarsztat. W 1998 roku dzięki restrukturyzacji zakładu i możliwości skorzystaniaz dofinansowań urzędu pracy firma pomogła nam zrobić uprawnienia do przewozuosób. Wówczas razem ze zmiennikiem otrzymaliśmy angaż na stanowisku kierowcyautobusu i tak zostało do dnia dzisiejszego. Moje początki – czyli lata 80-te i90-te to czasy, których nie zrozumie ten kto w nich nie żył. Podejście dofunkcjonowania komunikacji, stanu technicznego czy wyglądu pojazdów byłodiametralnie inne niż dzisiaj. Ludzi korzystających z naszego MPK był ogrom, bywałotak, że Jelcze M11 nie zabierały wszystkich pasażerów. Na wiele rzeczyprzymykało się oko, lub całkowicie nie zwracało się uwagi. Ze zmiennikiemrobiliśmy sobie wolne co drugi dzień, bo jeden przychodził na dwie zmiany w dniparzyste a drugi w pozostałe.Przejeździć 19 godzin wyjącym M11 to wówczas była pestka, a dziś po takim dniupracy chyba by mi uszy odpadły.

InfoBus.pl: Co sprawia ci satysfakcję – co byś zmienił?

Jacek: Z pracy jestem zadowolony. W naszej firmie respektujesię prawa pracownika i przestrzega zasad, których często próżno szukać wprywatnych firmach. Autobusy choć nie pierwszej młodości są zadbane. Nie możnapowiedzieć, że coś jest z firmą nie tak. Sama praca sprawia mi satysfakcję. Toże mogę pomagać ludziom i mieć z nimi kontakt. Prowadzenie dużego pojazdu wąskimiulicami również jest satysfakcjonujące. Jeśli mógł bym coś w pracy zmienić, toz pewnością- tak jak każdy kierowca -widziałbym w naszej firmie nowe autobusy, z klimatyzacją i wszystkimi wygodami.Wówczas kierowca wychodził by z pracy o połowę mniej zmęczony. Myślę, żewszystko jednak przed nami, a pracy z pewnością nie mam zamiaru zmieniać.

InfoBus.pl: Jaki oceniasz warunki finansowo-socjalne?

Jacek: W moim przypadku są przyzwoite, chociaż nigdy niejest tak dobrze aby nie mogło być lepiej. W naszej firmie wynagrodzenie składasię między innymi z wypłaty zasadniczej, premii uznaniowej i prowizji od sprzedaży biletów. Miesiąc odmiesiąca może się znacząco różnić pod tym kątem, bo przykładowo w okresiewakacji biletów sprzeda się mniej,a kwota prowizji dzielona jest po równo między wszystkich kierowców,więc i wypłata będzie niższa. Wiadomo, że na wynagrodzenie wpływ ma także stażpracy. Warunki socjalne są respektowane, dostajemy z tego tytułu min. finansowedodatki np. na święta. Firma pomaga też w formie pożyczek.

InfoBus.pl: Autobusy – jakim modelem teraz jeździsz? Czychciałbyś go zamienić na jakiś inny?

Jacek: W swojej karierze przeszedłem przez różne modeleautobusów od wspomnianego technicznego Ikarusa #004 do Mercedesa Citaro #122.Pierwszymi autobusami jakimi woziłem pasażerów były dwa Jelcze M11 – najpierw o numerze #080 potem#082, w przerwie między nimi był zaś Jelcz 120M o numerze #093. W 2001 rokuotrzymaliśmy ze zmiennikiem na stan Autosana H7.20.01 #096 i nim z przerwamijeździliśmy aż do 2011 roku. W trakcie przerw przechodziliśmy między innymi naNeoplana N4009 #103, czy Jelcza L081MB #105. Od sierpnia 2011 do kwietnia 2019jeździłem Autosanem Sancity 9LE #112. Autobus jeśli chodzi o warunki oceniamcałkiem przyzwoicie, aczkolwiek miał swoje wady. Szczególnie dokuczliwa byłamanualna skrzynia biegów, ponieważ lewarek ciężko chodził i trzeba było się znim siłować. Ze względu na trudności wserwisowaniu zarząd firmy sprzedał ten pojazd i od tego miesiąca wraz zezmiennikiem będziemy jeździli Mercedesem Citaro K #122. Liczę, że w tympojeździe warunki pracy będą znacznie lepsze niż we wspomnianym Autosanie.

InfoBus.pl: Pasażerowie – wiadomo że to zbiór przeróżnychpostaci. Czy warto być dla nich miłym, czy lepiej zachowywać dystans?

Jacek: I jedno i drugie. Zawsze uważam, że trzeba byćprzyzwoitym i do innych ludzi odnosić się z szacunkiem. Niestety, często jesttak, że nie działa to w drugą stronę, ponieważ ludzie są nieprzewidywalni.Bywają sytuacje, że trzeba pomóc jakiejś starszej Pani wsiąść czy wysiąść, ainnym razem musze się użerać aby wyprosić z pojazdu nietrzeźwego izakłócającego przejazd pasażera. W naszym niewielkim mieście paradoksalnieczęsto zdarzają się różnego rodzaju sytuacje na drodze, a w godzinach zmianpracy w fabryce łożysk tworzą się także korki. To wszystko powoduje opóźnienia,a my kierowcy jesteśmy zawsze na pierwszej linii ognia między firmą azdenerwowanym pasażerem. Ja np. zawsze staram się poczekać na kogoś, kto doautobusu dobiega lub pomagam gdy starszy pasażer nie może odczytać numeru liniilub kierunku jazdy autobusu. Zabawne, że często za bycie miłym otrzymuje sięprofity. Szczególnie na linii, które wyjeżdżają do gminy. Zdarza się, że zamiłe słowo czy pomoc otrzymuje się jajka, warzywa, orzechy czy jakieśsłodkości. Jeśli moja odpowiedź napowyższe pytania miała by być zaś jednoznaczna, to chyba postawił bym na to abypozostać miłym.

InfoBus.pl: Jeden dzień z pracy kierowcy w Twojej firmie.Jak to wygląda? Jakie zmiany preferujesz?

Jacek: Dzień pracy jest zależny od zadania jakie ma się wgrafiku. Autobusy naszego przedsiębiorstwa mają wyjazdy od godziny 4:15 do 6:30w dni robocze. W weekendy zaś między 5:00 a 7:00. Zjazdy odbywają się odgodziny 16:00 do 24:00. Wyjątkiem są piątki i soboty, gdzie jedno zadaniekończy pracę po godzinie 1:00. Służby mamy zarówno dwuzmienne, jak i szczytowe.Zadania, jakie dostaje się do wykonania zależą od typu pojazdu przypisanego dodanego kierowcy. Koledzy, którzy jeżdżą autobusami 12-sto metrowymi typu MAN 21przeważnie kursują na zadaniach szczytowych, które wyjeżdżają między 5:30 a6:30 i zjeżdżają około godziny 16:00-17:00. W trakcie tych zadań przewidzianajest około dwugodzinna przerwa na zajezdni. My ze zmiennikiem jeździmy raczej nazadania dwuzmienne. To, na którym najczęściej kursujemy startuje z zajezdni o5:40 i zjeżdża o 21:30. Podmiana przewidziana jest na pętli o godzinie 13:15.Służby w naszym przypadku trwają więc wokolicach 8 godzin. Brygada, którą obsługujemy przypisana jest nam ze względuna autobus klasy midi, który mamy na stanie. Koledzy jeżdżący mniejszymipojazdami – Autosanami Solina/Wetlina wyjeżdżają zaś z samego rana i kursują dopóźnych godzin nocnych. Tam służby trwają po około 9-9,5 godziny. Oczywiście wweekendy lub pod koniec miesiąca, gdy brakuje godzin i nam takie kursy siętrafiają. Muszę przyznać, że nasze zadanie jest komfortowe pod względem pracy,aczkolwiek bywa wymagające z uwagi na dość dużą frekwencję na kursach.

InfoBus.pl: Podsumowując, czy poleciłbyś pracę w Twojejfirmie znajomym czy kolegom?

Jacek: Z czystym sumieniem polecam pracę w MPK Kraśnik.Praca cechuje się dość dobrymi warunkami pracy jeśli mówimy o rynku lokalnym.Kokosów też nie ma, trzeba mieć to na uwadze. Sieć komunikacyjna jest dośćprosta, służby mają wystarczającą ilość przerw i myślę, że patrząc na pracę podtym kątem nie można narzekać. Zdarzają się sytuacje przyjemne, zabawne, przykre– po prostu jak to w życiu bywa. Jest kilka aspektów, które w perspektywiemożna by poprawić, ale generalnie swoją pracę chwale każdemu, kto mnie o nią zapyta.

InfoBus.pl: Dzięki za rozmowę!

Na koniec zapraszamy wszystkich kierowców zainteresowanychautobusowymi opowieściami do kontaktu pod adresem [email protected] lub poprzez FB. Chcemy o Was pisać na łamach InfoBusa, a w zamian – w ramachskromnego podziękowania – wyślemy Wam autobusowy gadżet. W tym roku to modelautobusu, który ufundowała firma EvoBus Polska.

Komentarze